لبخند جذابش را نثار سایت همسریابی توران 81 جدید کرده بود...
آهی کشیدم و بی اراده نگاهم را در جمع چرخاندم و دو چیز خیلی توی چشمم زد. یکی تنهایی خودم و دیگری دست های گره خورده ی سایت توران همسر یابی و سایت همسریابی توران جدید. تحملم تمام شد. نتوانستم... نمی توانستم این حقیقت تلخ را ببینم. با این تلخی، کنار نیامده بودم. حقیقت تلخی کهسایت همسریابی توران صفحه اصلی شده بود و هر لحظه بر روی سرم کوبیده می شد. نمی توانستم بنشینم و ببینم و سکوت کنم... اگر می ماندم شاید فاجعه به بار می آمد! چشمانم را بستم و آرام بلند شدم... آرام از میان جمع گذشتم و آرام هم بیرون رفتم. من آن قدر در هر کجا کم رنگ بودم که کسی بود و نبودم را نمی فهمید! نمی خواستم هم که کسی بفهمد... نمی خواستم کسی بداند... نمی خواستم... شکسته بودم، خرد شده بودم، خاکستر شده بودم، آن هم به دستان خودم! از کافه بیرون زدم. امروز سایت توران همسر یابی اینجا، مردی بود که زانو زده بود و لبخند جذابش را نثار سایت همسریابی توران 81 جدید کرده بود...
سایت همسریابی توران 81 جدید انتخاب کردم
همان لبخندی که آرزو داشتم مال من باشد. حلقه را وقتی سایت توران همسر یابی آمد پیشم و گفت می خواهد به ترگل پیشنهاد ازدواج بدهد، با سلیقه ی خودم برای سایت همسریابی توران 81 جدید انتخاب کردم. درد بالاتر از این مگر هست؟ من برای رسیدن کسی که عاشقش بودم به معشوقی که من نبودم تلاش کردم! برای ترگلی که راز دلم را می دانست. سایت همسریابی توران جدید می دانست... از آن جا می دانست که خودم با زبان خودم به او گفته بودم... از همان پانزده سالگی... عشق من به سایت توران همسر یابی از همان دوران کودکی شکل گرفت... ابتدا بذر مهر یارا بود که درون قلبم کاشتم و با پرورشش تبدیل به درختی تنومند شد... درختی که ریشه کن کردنش گاو نر می خواست و مرد کهن!
که هیچ کدام از این ها در زندگی من نبودند! من از همان سالی که وب سایت همسر یابی توران 81 رفت فهمیدم که دلم رفته. برای پسری که شاید جای برادر ناخوانده ام بود و شاید هم اگر خیلی ارفاق می کردم، پسرعموی پدرم! البته هر کدام از این نسبت ها، میان من و سايت توران همسريابي کمی خنده دار به نظر می رسید، نه برای من و نه برای یارا ملموس نبود. وب سایت همسر یابی توران 81 مرا دوست دوران کودکی خود می دانست. از همان ها که در فیلم ها کاراکتر اصلی داستان در زمان های سخت برای چاره اندیشی پیشش می رفت. بهتر بود من هم همین را بگویم. سایت همسریابی توران 18 دوستم بود... سایت همسریابی توران 18 پسری بود که از هفت سالگی وارد خانواده ی من شد. پسری که خواهرش جای مادر من بود. زنِ پدرم...سايت توران همسريابي تنها بود. از همان ابتدا که به یاد دارم. من با بودن های یارا هر روز دلبسته تر می شدم و یک هو به خودم آمدم و دیدم که ای دل قافل! این دل بی صاحب سریده... آن هم جای اشتباهی سریده...
سایت همسریابی توران 18 که مرا فقط دوست می دید. فقط دوست... دوستی بودم که فقط در زمان های سخت به کارش می آمد... خوشی ها و شادی هایش برای کس دیگری بود. برای ترگل بود... با این حال، با وجود تمام نامردی های ترگل، این را پذیرفته بودم و می دانستم که او، باعث خوشبختی یاراست... چون سایت همسر یابی توران ادرس جدید کنار ترگل خوشحال بود. خوشحالی یارایی که در زندگی خوشی ندیده برای من در اولویت بود... شاید یکی از عواملی که من این کار کردم حس عذاب وجدانم بود. سايت توران همسريابي هفت سال بیشتر نداشت که به خانه ی ما آمد و پدر من هم انگاری آدم خوبی نبود! دست در جیب بردم. آرام قدم برداشتم. نفس عمیقی کشیدم...
وب سایت همسر یابی توران 81 برایم، بیشتر از یک دوست است
از این تکرار هر روز برای به یاد آوردن گذشته حالم بهم می خورد اما دست خودم نبود. با این که با هر بار یادآوری گذشته قلبم بیشتر درد می گرفت، اما انگار با این درد آرام می شدم... دردی که بر فرق سرم چیزی را می کوبید که آرامش می کرد... درد این که من کسی نبودم که سایت همسریابی توران ۸۱ عاشقش شد و خودم کسی بودم که عاشق سایت همسریابی توران ۸۱ شدم. همه چیز از هشت سال پیش شروع شد. پانزده سالم بود... سايت توران همسريابي بیست و دوساله... داشت می رفت سربازی، و من بی تابش بودم... و رفت.
رفت و من فهمیدم که وب سایت همسر یابی توران 81 برایم، بیشتر از یک دوست است. من عاشق سایت همسر یابی توران ادرس جدید شده بودم... او می گفت شبیه رمان های عاشقانه است. اما از آن عشق های یک طرفه ی تلخ بود. از همان ها که دختر داستان یا خودکشی می کند و یا می میرد و مرد داستان بهسایت همسریابی توران صفحه اصلی دیگری می رسد. نمی دانستم که آیا در آینده من می میرم یا خودکشی می کنم! اما یک چیز را می دانستم و آن هم این بود که یارا عاشق من نمی شود!
با سایت همسریابی توران ۸۱ انس گرفتم
من از همان زمان که یک ساله بودم با سایت همسریابی توران ۸۱ انس گرفتم. او همیشه رفیق خاله بازی هایم بود و لاله... تنها شش سالم بود و زمین خوردم... هیچ کسی نبود و من اشک می ریختم... یارا آمد. همان طور که در درس های اول دبستان، بابا می آمد، اما جای بابا، سایت همسر یابی توران ادرس جدید آمد و مرا دید... زمین خورده بودم و زخمی... مرا در آغوش کشید. روی کولش گذاشت و در حالی که کمی اخم آلود بود گفت: "گریه نکن"...